Αντικείμενο της επαγγελματικής δραστηριότητας του είναι η ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης και η εξάσκηση όλων των μελών του σώματος, ώστε ο εκπαιδευόμενος να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει το μέγιστο των δυνάμεων του σώματός του. Αναπόσπαστα τμήματα της διδασκαλίας του είναι η ανάπτυξη σωματικών δυνατοτήτων (π.χ. δύναμη, αντοχή, ταχύτητα), η εκμάθηση σωματικών τεχνικών, η εμβάθυνση στρατηγικών αντιμετώπισης του αντιπάλου και η διδασκαλία τεχνικών αναπνοών και μεθόδων συγκέντρωσης και χαλάρωσης. Στόχος της διδασκαλίας του είναι η διάπλαση του ανθρώπινου σώματος και ταυτόχρονα η διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα μέσω της πνευματικής και ηθικής πειθαρχίας.
Ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών μπορεί να διδάσκει ένα ή περισσότερα συστήματα πολεμικών τεχνών. Τα κυριότερα συστήματα είναι τα αθλήματα μονομαχίας: Παγκράτιο, Πάλη και Πυγμαχία, οι Κινέζικες πολεμικές τέχνες: Wu Shu, Kung FuChoy Lee Fut, Eagle Claw, Fu Jow Pai, Hung Kar, Pa Kua Chang, Tai Chi Chuan, Wing Chun, Wu Shu Kwan, και Xing Yi Chuan, οι Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες: Aikido, Iaido, Jodo, Ju Jutsu, Judo και είδη καράτε: Goju Kai, Kyokunshin Kai, Oyama’s, Shidokan, Shito Ryu, Shorin Ryu, Shorinji Ryu, Shotokai, Shotokan, Wado Ryu, Kendo, Ninjutsu, οι Κορεάτικες πολεμικές τέχνες: Hapkido, Tae Kwon Do, Ite, Wtf, και Tang Soo Do, καθώς και τα μαχητικά αθλήματα Kick Boxing, ξιφασκία, πάλη υποταγής, τοξοβολία, Semi Contact.