Η ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ), ιδιαίτερα των ηλεκτρονικών, έχει προαγάγει το επάγγελμα του δημοσιογράφου στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας. Αν και τα μέσα που διαθέτει σήμερα για να εξασκήσει το επάγγελμά του είναι τα πλέον σύγχρονα (ιδιαίτερα με την ανάπτυξη ηλεκτρονικών εντύπων στο Internet να αποτελεί την αιχμή τους), ο χαρακτήρας της αποστολής του παρέμεινε και θα παραμείνει αναλλοίωτος: σκοπός του είναι η ενημέρωση της κοινής γνώμης με την παροχή -όσο αυτό είναι δυνατό- αντικειμενικής πληροφόρησης στους πολίτες. Η διαδικασία που ακολουθεί για να παρουσιάσει την είδηση ξεκινά από τη συγκέντρωση των πληροφοριών, την εύρεση επιπρόσθετων στοιχείων -πιθανώς από αρχειακό υλικό- που θα τον βοηθήσουν στην παρουσίαση ή στην ανάδειξή της. Έπειτα, διασταυρώνει τα δεδομένα, τα επεξεργάζεται αναλύοντας ή συνθέτοντάς τα, ώστε να τους δώσει τη μορφή και το περιεχόμενο που θα τα κάνει να είναι ελκυστικά στο αναγνωστικό ή τηλεοπτικό κοινό ή στους ακροατές του. Το επάγγελμα του δημοσιογράφου αποτελεί γενική ενότητα, η οποία όμως εξειδικεύεται περαιτέρω στους χώρους εργασίας. Αφενός, υπάρχει η διάκριση ανάμεσα σε εσωτερικούς συντάκτες και σε ρεπόρτερ. Οι πρώτοι ασχολούνται με την επιμέλεια και την ανάδειξη των κειμένων που γράφουν οι ρεπόρτερ, οι οποίοι έχουν προηγουμένως συγκεντρώσει τις πληροφορίες για την είδηση. Οι ρεπόρτερ μπορεί να ακολουθούν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση στην αναζήτηση της είδησης (πολιτικό, αστυνομικό, διπλωματικό, καλλιτεχνικό, ελεύθερο, εργατικό, οικονομικό, τεχνολογικό ή αθλητικό ρεπορτάζ). Αφετέρου, ο δημοσιογραφικός λόγος μπορεί να διακριθεί σε επιμέρους τομείς (ρεπορτάζ, σχόλιο, συνέντευξη, άρθρο, έρευνα), στους οποίους αναδεικνύονται όσοι έχουν κλίση σε κάποιο από αυτά.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι παρά τις αλλαγές που επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες, η διάκριση σε επιμέρους τομείς παραμένει σχεδόν η ίδια, η οποία έχει ως άξονα αναφοράς την έντυπη δημοσιογραφία.