Αντικείμενο της εργασίας του είναι η συστηματική μελέτη και ανάλυση σημαντικών φιλοσοφικών κειμένων της αρχαίας και της μεσαιωνικής γραμματείας από το πρωτότυπο. Ειδικότερα, επεξεργάζεται ένα φιλοσοφικό κείμενο, το συσχετίζει με άλλα συναφή κείμενα και εξετάζει παραδεδομένες ερμηνείες αναφορικά με τα φιλοσοφικά του νοήματα. Ασχολείται με τις αλληλεπιδράσεις Βυζαντινών και Δυτικών φιλοσόφων, κυρίως κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, αλλά και με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύτηκαν οι μεγάλες σχολές σκέψης της αρχαιότητας τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται έννοιες όπως το πρόβλημα της γνώσης, η μελέτη του όντος, η κοινωνία και οι αξίες στην αρχαιότητα, η αρχαία λογική και επιστήμη, η συνέχεια και η ασυνέχεια στην αρχαία και βυζαντινή φιλοσοφία κ.ά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ενασχόληση με τη μελέτη της ιστορίας της αρχαίας λογικής με έμφαση στην αριστοτελική, στωική και μεσαιωνική λογική ή η αυτόνομη εξέταση ενός κεφαλαίου της αρχαίας λογικής. Επίσης, ασχολείται με την ανάλυση και κατανόηση βασικών έργων μεγάλων φιλοσόφων εκείνης της περιόδου, όπως του Παρμενίδη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του Πλωτίνου, που αποτελούν σταθμούς στην εξέλιξη της αρχαίας οντολογίας. Στη βυζαντινή περίοδο δίνει έμφαση στη μελέτη του μετασχηματισμού της αρχαίας οντολογίας, και ιδίως της νεοπλατωνικής και της αριστοτελικής παράδοσης, στο πλαίσιο της χριστιανικής φιλοσοφίας. Παράλληλα, εξετάζει θέματα που συνδέονται με το πρόβλημα της γνώσης, δηλαδή αν υπάρχει στην αρχαία και βυζαντινή φιλοσοφία αυτονομία του γνωσιολογικού ερωτήματος ή αν η αρχαία γνωσιολογία εντάσσεται στην οντολογία. Αναπόφευκτα το ερώτημα αυτό οδηγεί σε σύγκριση της αρχαίας και της νεότερης φιλοσοφίας, και στην εξέταση της σημασίας του υποκειμένου στο πρόβλημα της γνώσης. Επίσης, ως ερευνητής εμβαθύνει στη σχέση μεταξύ αρχαίας και βυζαντινής φιλοσοφίας με αφετηρία τα βυζαντινά φιλοσοφικά κείμενα που άμεσα ή έμμεσα θίγουν οικεία θέματα στην αρχαία φιλοσοφία. Το μεθοδολογικό πρόβλημα που καλείται να διερευνήσει είναι αν η βυζαντινή φιλοσοφία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως οργανική συνέχεια της αρχαιοελληνικής ή ως αυτόνομη περίοδος της ιστορίας της φιλοσοφίας. Στη μεθοδολογία που ακολουθεί για την ερμηνευτική των φιλοσοφικών κειμένων, εξετάζει τη σχέση παρόντος - παρελθόντος στην ιστορία της φιλοσοφίας, διερωτάται για τα όρια της ιστορικής ανάγνωσης και ενδιαφέρεται να μελετήσει τη θέση του σημερινού αναγνώστη όσον αφορά στην προσέγγιση της φιλοσοφίας.