Η σχεδίαση, η κατασκευή, η επισκευή και η συντήρηση μικρών κυρίως ξύλινων καϊκιών και βαρκών (μπρατσέρες, μαούνες, ανεμότρατες, τρεχαντήρια, μπλίσκο κ.ά.) σε καρνάγια (γνωστά ως ταρσανάδες) είναι το αντικείμενο της εργασίας του. Πιο συγκεκριμένα, ο καραβομαραγκός παραλαμβάνει την παραγγελία κατασκευής του σκάφους και κατόπιν σχεδιάζει το σχήμα και το μέγεθος που θα έχει καθώς και τον εξοπλισμό που θα το συνοδεύει. Στη συνέχεια, έρχεται σε επικοινωνία με τους προμηθευτές του απ’ όπου επιλέγει τα ξύλα που ταιριάζουν καλύτερα στο κάθε τμήμα του σκάφους που πρόκειται να κατασκευάσει. Ακολούθως, προσδιορίζει μια σειρά από ενέργειες που χρειάζεται να γίνουν, όπως η κοπή, το ροκάνισμα, το πλάνεμα και η προετοιμασία γενικότερα των επιφανειών των κομματιών του ξύλου προκειμένου να χρησιμοποιηθούν αργότερα για τη συναρμολόγηση του καϊκιού. Φτιάχνει πρώτα την καρένα (σκαρί), που αποτελεί τη σπονδυλική στήλη του σκάφους και μετά, με τη βοήθεια κατάλληλων εργαλείων, στερεώνει τα υπόλοιπα ξύλα και τα άλλα εξαρτήματα (τιμόνι κ.ά.). Προσέχει, ακόμη, τα καρφιά που θα χρησιμοποιηθούν για την ένωση των διαφόρων κομματιών ξύλου να είναι γαλβανισμένα για να μη σκουριάζουν στο θαλασσινό νερό και φροντίζει να περιποιείται το ξύλο (βάψιμο) για να προστατεύεται από το αλάτι της θάλασσας. Για την εργασία του συνεργάζεται με άλλους τεχνίτες και εργάτες στους ταρσανάδες και χρησιμοποιεί διάφορα χειροποίητα εργαλεία, όπως σκεπάρνι, κορδέλα, ροκάνι κ.ά. Στις μέρες μας το συγκεκριμένο επάγγελμα έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί επειδή η παραγωγή έχει βιομηχανοποιηθεί και τα υλικά κατασκευής (λαμαρίνες, πλαστικά κ.ά.) που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των σκαφών έχουν αντικαταστήσει το ξύλο.