Αντικείμενο της εργασίας του είναι η προμήθεια, το ψήσιμο και η πώληση κάστανων σε περαστικούς. Πιο συγκεκριμένα, ο καστανάς αρχικά επιλέγει ένα πολυσύχναστο σημείο, προμηθεύεται τα κάστανα και προετοιμάζει τον εξοπλισμό του (φορητό μαγκάλι, λάμπα, κάρβουνα κ.ά.) για να ξεκινήσει την εργασία του. Το φορητό μαγκάλι (η γνωστή φουφού) είναι τσίγκινο και στρογγυλό, χωρισμένο συνήθως σε τρία μέρη, όπου τοποθετεί κατά μέγεθος τα κάστανα για να ψηθούν. Μέχρι να πυρώσει η φωτιά, χαράζει μ’ ένα μαχαίρι τα κάστανα και ύστερα τα ρίχνει στο μαγκάλι για να ψηθούν. Καθισμένος σ’ ένα χαμηλό σκαμνάκι ο καστανάς περιμένει την πελατεία του σκαλίζοντας τη φωτιά. Μόλις αρχίσουν να σκάζουν τα κάστανα, χρησιμοποιεί την ειδική λαβίδα (μασιά) και τα γυρίζει απ’ την άλλη μεριά. Αφού ψηθούν, τα πιάνει με την ειδική τσιμπίδα και γεμίζει το χωνάκι που έχει φτιάξει από παλιές εφημερίδες ή χάρτινες σακούλες για να το διαθέσει στον πελάτη του. Πρόκειται για εποχικό επάγγελμα που ξεκινά στις αρχές φθινοπώρου και διαρκεί μέχρι το τέλος του χειμώνα. Είναι από τα λίγα παραδοσιακά επαγγέλματα που δεν τα εξαφάνισαν ακόμα ο χρόνος και η εξέλιξη.