Ο Κηροπλάστης παρασκεύαζε τα κεριά σε εργαστήριο κηροποϊίας, που απασχολούσε συνήθως 3-4 άτομα. Κατασκεύαζε κεριά και λαμπάδες σε διάφορα μεγέθη που καθόριζε με βάση το βάρος και συγκεκριμένα νούμερα για κάθε κατηγορία.
Ο τρόπος παρασκευής ήταν ο εξής: μέσα σε μεγάλα χτιστά καζάνια ή μπακιρένια δοχεία έριχνε την πρώτη ύλη, την κηρήθρα. Κάτω από το καζάνι άναβε φωτιά με ξύλα, που έλιωναν την κηρήθρα και στη συνέχεια προσέθετε λίγο θειάφι. Μετά τύλιγε λεπτό σχοινί σε μακρόστενα σιδερένια τελάρα. Έβρεχε το σχοινί με υγρό θειάφι, για να είναι εύφλεκτο και βουτούσε τα τελάρα στο καζάνι με τη λιωμένη κηρήθρα. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβανόταν πολλές φορές μέχρι το κερί να αποκτήσει το επιθυμητό πάχος. Όταν το κερί πάγωνε, έκοβε από πάνω και από κάτω τα σχοινιά, τα οποία είχαν περιβληθεί με κερί και κόβοντας τα στη μέση είχε δύο σειρές κεριά. Όταν ήθελε τα κεριά να έχουν άρωμα, έριχνε στο μείγμα λιβάνι λιωμένο.
Αφού τα κεριά στέγνωναν καλά, ακολουθούσε το γυάλισμα και το φινίρισμά τους. Σήμερα πλέον τα κεριά παρασκευάζονται σε εργοστάσια και εργαστήρια που είναι εξοπλισμένα με σύγχρονα μηχανήματα.