Αντικείμενο της εργασίας του κοινωνικού ανθρωπολόγου είναι η μελέτη της κοινωνικής δομής και της εξέλιξης του ανθρώπου στα διάφορα στάδια ανάπτυξής του στο πέρασμα των χρόνων. Στόχος του είναι η διαπίστωση των γενικών και ειδικών αρχών που διέπουν τις πολιτισμικές διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα στις ανθρώπινες κοινωνίες. Ο κοινωνικός ανθρωπολόγος που έχει ειδικευτεί σε φυλετικά θέματα ασχολείται με την παραγωγή συστηματικής γνώσης και έρευνας στο χώρο των γυναικείων σπουδών και της μελέτης των φύλων, την οργανωμένη εξέταση του έμφυλου χαρακτήρα των κοινωνικών σχέσεων και την τεκμηρίωση της κοινωνικής ανισότητας σε θέματα φύλου. Επίσης, αντικείμενο των επαγγελματικών του ενδιαφερόντων αποτελεί η ανάπτυξη νέων ερευνητικών προσεγγίσεων σε γνωστικά αντικείμενα που μπορούν να αναδείξουν την παρουσία των γυναικών στο κοινωνικοοικονομικό, πολιτισμικό και επιστημονικό γίγνεσθαι, η διαμόρφωση πολιτικών σχετικά με την ισότητα των φύλων και η προώθηση της αρχής της ισότητας σε τομείς της κοινωνίας, όπως η εκπαίδευση, η απασχόληση, η κοινωνική πολιτική, η υγεία και η τέχνη. Επιπλέον, μέσω του ερευνητικού του έργου επιδιώκει τη σύνδεση των παρεχόμενων γνώσεων με τις διεθνείς εξελίξεις στις σχετικές επιστήμες, τις ερευνητικές κατευθύνσεις και τις συναφείς ειδικότητες και τη διάχυση της μελέτης του έμφυλου χαρακτήρα των κοινωνικών σχέσεων με στόχο την ευαισθητοποίηση του εκπαιδευτικού-ακαδημαϊκού δυναμικού σε θέματα ισότητας και φύλου, της πολιτείας, αλλά και της ολόκληρης κοινωνίας. Η ερευνητική του εμπειρία βασίζεται σε επιστημονικές μεθόδους και εργαλεία, ενώ δίνει ιδιαίτερη σημασία σε έναν ειδικό τύπο έρευνας, την επιτόπια παρατήρηση, που εμπλέκει τον ερευνητή σε άμεση, καθημερινή και μακρόχρονη σχέση με τους ανθρώπους που μελετά. Η ερευνητική αυτή πρακτική, εφαρμοσμένη στον ελλαδικό χώρο, αποτελεί βασικό στοιχείο για τη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, των αντιλήψεων και των πεποιθήσεων των ανθρώπων αναφορικά με το φύλο, στο πλαίσιο συγκεκριμένων κοινωνικών δομών, σχημάτων και οργανώσεων.