Ο κοινωνιολόγος με ειδίκευση στη βιοηθική ερευνά, μελετά και αναλύει θεσμικές, δομικές και πολιτισμικές συνιστώσες ζητημάτων που άπτονται του διεπιστημονικού κλάδου της βιοηθικής, όπως αυτές εμφανίζονται σε διαφορετικές προσεγγίσεις των κοινωνικών επιστημών και ιδιαίτερα της Κοινωνιολογίας. Ειδικότερα, ασχολείται με επιμέρους ζητήματα βιοηθικής που αφορούν στην αρχή της ζωής (υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, στείρωση, δικαιώματα εμβρύου, διακοπή της κύησης, προγεννητικός έλεγχος, γονιδιακές παρεμβάσεις, ευγονική, κλωνοποίηση), την παράταση της ζωής (αιμοκάθαρση, μεταμοσχεύσεις κ.ά.) και το τέλος της ζωής (ενεργητική και παθητική ευθανασία, υποβοηθούμενη αυτοκτονία, μεταμόσχευση ιστών και οργάνων, εγκεφαλικός θάνατος κ.λπ.). Επίσης, λόγω της εξοικείωσής του με βασικές ερευνητικές μεθόδους των κοινωνικών επιστημών εξετάζει ζητήματα δεοντολογίας της έρευνας, αλλά και ζητήματα εγκυρότητας, αξιοπιστίας και συνεπειών από την εφαρμογή συγκεκριμένων ποιοτικών και ποσοτικών ερευνητικών μεθόδων σε θέματα βιοηθικής. Σκοπός της διεπιστημονικής του έρευνας είναι η προαγωγή και η διάχυση της γνώσης που αφορά την αντιμετώπιση ηθικών ζητημάτων στο χώρο της υγείας, στην ιατρική περίθαλψη, στις επιστήμες της ζωής και τη βιοτεχνολογία. Για το λόγο αυτό συνεργάζεται στενά με άλλους επιστήμονες, όπως ιατρούς, βιοτεχνολόγους, γενετιστές, βιολόγους, νομικούς, φιλοσόφους, θεολόγους κ.λπ.