Επαγγελματίας παλαιστής είναι αυτός ο οποίος έχει συνάψει γραπτό συμβόλαιο με ένα αθλητικό σωματείο και αμείβεται με ποσό μεγαλύτερο από τις πραγματικές δαπάνες του σε ανταπόδοση της αγωνιστικής του δραστηριότητας, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Διεθνούς Ομοσπονδίας Πάλης. Ειδικότερα, ο επαγγελματίας παλαιστής είναι υποχρεωμένος να τηρεί τις διατάξεις τεχνικού, αθλητικού και πειθαρχικού χαρακτήρα, που κοινοποιούνται από την Ελληνική Ομοσπονδία Φιλάθλων Πάλης. Καθήκον του είναι να συμμετέχει σε όλες τις προπονήσεις σε ώρες και τόπους που ορίζονται από το σωματείο στο οποίο ανήκει, καθώς και σε όλους τους αγώνες (επίσημους ή φιλικούς), ανεξάρτητα από τον τόπο όπου διεξάγονται (στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό), με εξαίρεση τις περιπτώσεις ασθένειας ή ατυχήματος, που πιστοποιούνται από τον αρμόδιο γιατρό του σωματείου. Υπάρχουν δύο είδη πάλης: η ελληνορωμαϊκή και η ελευθέρα. Στην ελληνορωμαϊκή επιτρέπονται λαβές από τη μέση και πάνω, ενώ στην ελευθέρα σε ολόκληρο το σώμα. Οι αγώνες και στα δύο είδη διαρκούν έξη λεπτά με ένα διάλειμμα 30 δευτερολέπτων. Οι αθλητές χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία τους και το σωματικό τους βάρος. Προτού λάβουν μέρος σε έναν αγώνα, οι παλαιστές είναι υποχρεωμένοι να υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις. Στη συνέχεια πρέπει να ζυγιστούν και να μπουν σε διαδικασία κλήρωσης προκειμένου να οριστούν οι αντίπαλοι αθλητές. Ο αγώνας πραγματοποιείται στην παλαίστρα ή ταπί, που είναι ένα τετράγωνο ή οκτάγωνο στρώμα με μήκος 12 μέτρα η κάθε πλευρά. Στη μέση του στρώματος υπάρχουν δύο ομόκεντροι κύκλοι. Ο μεγάλος έχει διάμετρο 9 μέτρων και ο μικρός 7 μέτρων και αποτελεί τον «κεντρικό χώρο της πάλης». Η περιοχή που σχηματίζεται μεταξύ του μικρού και του μεγάλου κύκλου αποτελεί τη «ζώνη παθητικότητας», η οποία έχει πλάτος 1 μέτρου και κόκκινο χρώμα. Οι αντίθετες γωνίες του στρώματος έχουν τα χρώματα των μαγιό των δύο αντιπάλων: κόκκινο και μπλε. Το χρώμα που θα φορέσει ο κάθε αθλητής καθορίζεται πρίν από την έναρξη του αγώνα. Το όνομα του αθλητή που φοράει κόκκινο μαγιό εκφωνείται πρώτο. Οι αθλητές θα πρέπει να φέρουν στο στήθος το έμβλημα της χώρας που εκπροσωπούν καθώς και ένα υφασμάτινο μαντίλι, για προσωπική τους χρήση κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ακόμη, πρέπει να φορούν παπούτσια που δένουν στον αστράγαλο. Απαγορεύονται τα παπούτσια με τακούνια ή σόλες με καρφιά, με κρίκους και μεταλλικά μέρη. Επίσης απαγορεύεται να έχουν μακριά νύχια και να φοράνε γυαλιά, ρολόγια, δαχτυλίδια, αλυσίδες και άλλα αντικείμενα που μπορούν να τραυματίσουν τον αντίπαλό τους. Επίσης απαγορεύονται οι γροθιές, οι δαγκωνιές, οι τσιμπιές και οι λαβές πνιγμού ή εξαρθρώσεων και γενικότερα οποιαδήποτε ενέργεια μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη σωματική ακεραιότητα του αντιπάλου. Τέλος, η αντιαθλητική συμπεριφορά και η αντιδικία με το διαιτητή ή με τον αντίπαλο τιμωρούνται αυστηρά. Ο αγώνας πάλης κρίνεται στα σημεία ή στην πτώση. Πτώση έχουμε όταν ο παλαιστής κρατήσει τον αντίπαλο του με την πλάτη κολλημένη στο καναβάτσο, δηλαδή στο δάπεδο της παλαίστρας, τουλάχιστον για δύο δευτερόλεπτα. Ο διαιτητής δείχνει την πτώση, αφού πρώτα συμφωνήσει με τον κριτή ή τον πρόεδρο του ταπί, σφυρίζοντας και χτυπώντας την παλάμη του στο καναβάτσο ταυτόχρονα. Επίσης ο αγώνας μπορεί να κριθεί στα σημεία όταν δεν υπάρξει πτώση. Νικητής ανακηρύσσεται ο παλαιστής που έχει κατακτήσει τα περισσότερα τεχνικά σημεία (πόντους).