Επαγγελματίας ποδηλάτης είναι αυτός που έχει γραπτό συμβόλαιο με ένα αθλητικό σωματείο και αμείβεται με ποσό μεγαλύτερο από τις πραγματικές δαπάνες του σε ανταπόδοση της αγωνιστικής του δραστηριότητας, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδηλασίας. Ειδικότερα, ο επαγγελματίας ποδηλάτης είναι υποχρεωμένος να τηρεί τις διατάξεις τεχνικού, αθλητικού και πειθαρχικού χαρακτήρα, που κοινοποιούνται από την Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας. Καθήκον του είναι να συμμετέχει σε όλες τις προπονήσεις σε ώρες και τόπους που ορίζονται από το σωματείο στο οποίο ανήκει, καθώς και σε όλους τους αγώνες (επίσημους ή φιλικούς) ανεξάρτητα από τον τόπο στον οποίο διεξάγονται (στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό), με εξαίρεση τις περιπτώσεις ασθένειας ή ατυχήματος, που πιστοποιούνται από τον αρμόδιο γιατρό του σωματείου. Η ποδηλασία σε διεθνείς αγωνιστικές διοργανώσεις, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, περιλαμβάνει τρία αγωνίσματα: την ποδηλασία δρόμου, την ποδηλασία πίστας και την ορεινή ποδηλασία. Η ποδηλασία δρόμου είναι το κορυφαίο αγώνισμα ποδηλασίας. Διεξάγεται σε δημόσιους δρόμους και οι διαδρομές περιλαμβάνουν ανωφέρειες, κατωφέρειες, ευθείες, καθώς και τεχνικά κομμάτια με στροφές. Συνήθως περιλαμβάνει αγώνα δρόμου αντοχής και αγώνα ατομικής χρονομέτρησης. Στον αγώνα αντοχής, οι άνδρες διανύουν απόσταση 230-250 χιλιομέτρων, ενώ οι γυναίκες αθλήτριες καλούνται να καλύψουν απόσταση 100-140 χιλιομέτρων. Λόγω της μεγάλης διάρκειας του αγωνίσματος, οι αθλητές επιτρέπεται να λαμβάνουν τροφή και υγρά κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η τροφοδοσία αυτή γίνεται ή σε συγκεκριμένα σημεία της διαδρομής, τα λεγόμενα boxes των ομάδων, ή από το αυτοκίνητο της ομάδας του αθλητή, που τον ακολουθεί στη διαδρομή. Με τον ίδιο τρόπο προσφέρεται βοήθεια και σε περίπτωση τεχνικού προβλήματος. Η ποδηλασία πίστας είναι πιο εξειδικευμένη και πιο σύνθετη από τα υπόλοιπα αγωνίσματα και περιλαμβάνει αγωνίσματα μικρών, μεσαίων αλλά και μεγάλων αποστάσεων, όπου η ταχύτητα, η αντοχή και η τακτική είναι σημαντικοί παράγοντες για την κατάκτηση της νίκης. Tο αγώνισμα της oρεινής ποδηλασίας ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας 1970 στην Αμερική (Καλιφόρνια), ως είδος διασκέδασης και αναψυχής. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετατράπηκε σε ένα από τα συναρπαστικότερα αγωνίσματα παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν επαγγελματικές ομάδες. Το αγώνισμα αυτό εντάχθηκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων το 1996, στην Ατλάντα. Η ορεινή ποδηλασία περιλαμβάνει αγώνα επί ανωμάλου εδάφους ανδρών και γυναικών και διεξάγεται σε κυκλική διαδρομή μήκους 6-9 χιλιομέτρων και για τις δύο κατηγορίες. Η διαδρομή περιλαμβάνει δασικούς και αγροτικούς δρόμους, με τεχνικές δυσκολίες, ανωφέρειες και κατωφέρειες. Τέλος, άλλα αγωνίσματα αναγνωρισμένα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδηλασίας (Union Cycliste Internationale) είναι το BMX, τα Trials, το Cyclo-cross, η ποδηλασία κλειστού χώρου κ.ά.