Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη, η καταγραφή, η διάγνωση και η αντιμετώπιση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, με έμφαση στην εξάρτηση από φαρμακευτικές ουσίες. Ειδικότερα, εστιάζει στις γενεσιουργές αιτίες ποικίλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, όπως η κατάχρηση ψυχοτρόπων - εξαρτησιογόνων ουσιών, η εφηβική κρίση, η νεανική παραβατικότητα, ο γεροντικός αλκοολισμός ως απόρροια της γενικότερης κοινωνικής κρίσης. Σχεδιάζει προγράμματα κοινωνικής παρέμβασης σε ομαδικό / κοινοτικό επίπεδο, σε διαφορετικά πλαίσια και προς διαφορετικές κατευθύνσεις, στοχεύοντας στην ενεργητική συμμετοχή της κοινότητας στην επίλυση δικών της προβλημάτων. Ο ίδιος αναλαμβάνει το ρόλο του εμψυχωτή και του εκπαιδευτή σε συνθήκες ομαδικής ψυχοθεραπείας με βάση τις αρχές της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας / Ψυχοθεραπείας κατά τον Rogers. Για τη διευκόλυνση του πολυσήμαντου έργου του και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των παραπάνω ψυχοκοινωνικών προβλημάτων με άξονες την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση (σε μικρο-και μακρο-επίπεδο) συνεργάζεται με ψυχιάτρους, νευρολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, πολιτειακούς παράγοντες κ.λπ.