Αντικείμενο της εργασίας του είναι η διερεύνηση της σημερινής κοινωνικής μορφολογίας των διακρίσεων και ανισοτήτων, καθώς και η κριτική εξέταση της έννοιας του «κοινωνικού αποκλεισμού» ως αναλυτικού εργαλείου κατανόησης της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Ειδικότερα, ασχολείται με τα κοινωνικά προβλήματα που προκύπτουν από την κοινωνική διαφοροποίηση και περιθωριοποίηση συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού, οι οποίες έχουν τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών, πολιτισμικών ή/και εθνικών μειονοτήτων, όπως για παράδειγμα οι ανήλικοι, οι μετανάστες, οι τοξικοεξαρτημένοι ή οι αποφυλακισμένοι. Μέσω της συστηματικής μελέτης της κοινωνίας, της κοινωνικής συμπεριφοράς στις ατομικές και συλλογικές της μορφές, των κοινωνικών θεσμών, της διαδικασίας συγκρότησης και μεταβολής της δομής της ανθρώπινης κοινωνίας κ.ά., επιχειρεί να εξετάσει την επίδραση που έχουν οι μετακινήσεις πληθυσμών και οι μεταβολές στην αγορά εργασίας, τόσο στην οργάνωση του κοινωνικού ελέγχου όσο και στον ιδεολογικό συσχετισμό ανάμεσα στην εγκληματικότητα και τον «κοινωνικό αποκλεισμό». Στην προσπάθειά του αυτή συγκρίνει παλαιότερους σχηματισμούς κοινωνικών διακρίσεων με τις νέες μορφές κοινωνικών ανισοτήτων, όπως αυτές προέκυψαν από τις ανάγκες του βιομηχανικού συστήματος, του κράτους και της παγκόσμιας οικονομίας. Με την κριτική θεώρηση και την εμπειρική έρευνα του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού είναι δυνατόν να συμβάλει στο σχεδιασμό της κοινωνικής πολιτικής για ένα κράτος πρόνοιας, ίσων ευκαιριών και κοινωνικής ισότητας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο τόσο των συγχρόνων επιστημονικών ενδιαφερόντων όσο και της εθνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής. Για τη διευκόλυνση του έργου του συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες, όπως κοινωνικούς ανθρωπολόγους, ερευνητές φυλετικών διακρίσεων, ψυχολόγους, πολιτικούς ερευνητές, στατιστικολόγους κ.ά.