Αντικείμενο της εργασίας του είναι ο καθορισμός της γεωγραφικής θέσης του αεροσκάφους και της παραμονής στην πορεία του σε σχέση με την επιφάνεια της Γης. Πιο συγκεκριμένα, ο αεροναυτίλος αποτυπώνει κάθε στίγμα που δέχεται από τα ραδιοβοηθήματα με σκοπό τον καθορισμό της κατεύθυνσης, τη μέτρηση της απόστασης και της ακριβούς πορείας του αεροσκάφους. Όταν η αεροναυτιλία εκτελείται χωρίς βοηθήματα, αναφερόμαστε στη βασική μέθοδο που ονομάζεται «εξ όψεως». Σε αυτή την περίπτωση ο αεροναυτίλος καθορίζει τη θέση του αεροσκάφους χρησιμοποιώντας μόνο δεδομένα πορείας και ταχύτητας. Τα τελευταία χρόνια το επάγγελμα αυτό έχει περιοριστεί επειδή τα σύγχρονα αεροπλάνα διαθέτουν υπερσύγχρονα όργανα ελέγχου και πλοήγησης, τα οποία είναι απαραίτητα για την ασφάλεια της πτήσης. Τα όργανα αυτά δείχνουν κυρίως τις παραμέτρους της κίνησης του αεροπλάνου (ταχύτητα, επιτάχυνση κ.ά.), τη θέση του σε σχέση με το έδαφος (υψόμετρο, κατεύθυνση, κλίση κ.ά.) και την κατάσταση της λειτουργίας των κινητήρων. Τέλος, ο πλοηγός αεροσκαφών συνεργάζεται με το υπόλοιπο πλήρωμα, όπως είναι ο κυβερνήτης, ο συγκυβερνήτης, ο ασυρματιστής κ.ά. προκειμένου να εξασφαλίζεται η ασφαλής και ακριβής πορεία του αεροσκάφους.