Ο τεχνίτης υαλουργός ασχολείται με την κατασκευή, την επεξεργασία και τη διακόσμηση γυάλινων αντικειμένων, χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές. Ειδικότερα, ο υαλουργός προκειμένου να κατασκευάσει ένα γυάλινο αντικείμενο, τοποθετεί ένα κομμάτι γυαλιού στο μπαστούνι φυσήματος και στη συνέχεια του δίνει στρογγυλό σχήμα με την τσιμπίδα. Αμέσως μετά, το γυαλί είναι έτοιμο για να το φυσήξει ο υαλουργός και να του δώσει το σχήμα και το μέγεθος που θέλει. Στο τέλος, ο υαλουργός βάζει το επεξεργασμένο γυαλί σε ειδικό φούρνο, όπου και το αφήνει να κρυώσει για δώδεκα περίπου ώρες. Το γυαλί είναι από τα πιο εύπλαστα υλικά. Με το γυαλί μπορεί κανείς να κατασκευάσει από απλά τζάμια για παράθυρα, μέχρι κρυστάλλινους πολυελαίους, χρωματιστά ασύμμετρα βάζα, αλλά και επιστημονικά όργανα και συσκευές. Το βασικό συστατικό του γυαλιού είναι το πυρίτιο, που υπάρχει συνήθως με τη μορφή της άμμου. Το γυαλί σχηματίζεται, όταν το μείγμα της άμμου και της ποτάσας θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει. Για να γίνει η κατάλληλη επεξεργασία του γυαλιού και να πάρει το επιθυμητό σχήμα, χρειάζεται το υλικό να είναι ζεστό και καθώς αυτό κρυώνει σταδιακά, διατηρεί το σχήμα που του έδωσε ο υαλουργός. Το γυαλί είναι ένα από τα υλικά που ανακυκλώνονται. Συχνά τα μπουκάλια κατασκευάζονται με ανακυκλωμένο γυαλί. Ο υαλουργός δουλεύει πολύ με ανακυκλωμένο γυαλί που το λιώνει μόνος του και το ξαναπλάθει. Μπορεί ακόμα να το καλουπώσει και να του δώσει όποιο χρώμα επιθυμεί.