Κατάλογος επαγγελμάτων

Ο ιερέας είναι ο λειτουργός της Χριστιανικής Εκκλησίας, τα δε καθήκοντά του επιμερίζονται στην ποιμαντική, στην διοίκηση αλλά και στη λειτουργική, ανάλογα βέβαια με την θέση του στην ιεραρχία της εκκλησίας. Το επάγγελμα αυτό, θεωρούμενο ως λειτούργημα, διέπεται από τους αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες, την Ιερά Παράδοση και τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδας ή τους αντίστοιχους ιερούς κανόνες άλλων επίσημα αναγνωρισμένων δογμάτων, τα δε καθήκοντά του ορίζονται από το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.

Η ίδρυση, η λειτουργία, η οργάνωση και η υλοποίηση προγραμμάτων για την διδασκαλία ξένων γλωσσών σε παιδιά και ενήλικες αποτελεί το κύριο αντικείμενο της εργασίας του. Πιο συγκεκριμένα, ο ιδιοκτήτης φροντιστηρίου ξένων γλωσσών είναι υπεύθυνος για την επιλογή του κατάλληλου (εξειδικευμένου) προσωπικού που πρόκειται να διδάξει στους μαθητές του διάφορες ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά κ.ά.).

Η ίδρυση, η λειτουργία, η οργάνωση, ο προγραμματισμός και η υλοποίηση προγραμμάτων για τη διδασκαλία διαφόρων μαθημάτων (κατευθύνσεων, γενικής παιδείας, μαθήματα επιλογής κ.ά.) σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι το κύριο αντικείμενο της εργασίας του. Πιο συγκεκριμένα, ο ιδιοκτήτης φροντιστηρίου είναι υπεύθυνος για την επιλογή του χώρου (ενοικίαση ή αγορά) σύμφωνα με τις προδιαγραφές που απαιτούνται, αλλά και για την εγγραφή των μαθητών και την επιλογή των καθηγητών διαφόρων ειδικοτήτων που πρόκειται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο φροντιστήριο.

Αντικείμενο της ειδικότητάς του είναι η εφαρμογή μεθόδων αντιμετώπισης, βελτίωσης και αποκατάστασης των φυσικών, αισθητικών και κινητικών προβλημάτων των ατόμων με επίκτητες ή εκ γενετής αναπηρίες (ΑμεΑ) και με πιθανή διαταραγμένη πνευματική κατάσταση. Ο γιατρός Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης συνεργάζεται απαραίτητα με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων (νευρολόγους, ψυχιάτρους, κ.λπ), προκειμένου να έχει σφαιρική εικόνα της γενικής κατάστασης του ασθενούς.

Αντικείμενο της εργασίας του είναι η ιατρική μελέτη της μοριακής οργάνωσης της ζωής ως βάση για τη διάγνωση ανθρώπινων νόσων. Ειδικότερα, ο γιατρός προηγμένης μοριακής διαγνωστικής χρησιμοποιεί τη μέθοδο της έρευνας προκειμένου να εξετάσει και να καταγράψει τις αρχές και τη μοριακή βάση κληρονομικών κυρίως νοσημάτων.

Η έρευνα και η εφαρμογή απεικονιστικών μεθόδων και τεχνικών για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία διάφορων ασθενειών είναι το κύριο αντικείμενο της εργασίας του. Πιο συγκεκριμένα, ο ιατρός με ειδίκευση την επεμβατική ακτινολογία μελετά και εξετάζει τον ασθενή και εφαρμόζει διάφορες μεθόδους θεραπευτικής αγωγής, όπως την ακτινοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία κ.ά., με σκοπό την αποκατάσταση της υγείας του. Επίσης, με τη βοήθεια απεικονιστικών και ακτινολογικών μεθόδων, προχωρεί σε επεμβάσεις για την απόφραξη αρτηριών ή για την αντιμετώπιση άλλων παθήσεων.

Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη και η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της μοριακής και πολυκυτταρικής οργάνωσης της ζωής. Ειδικότερα, χρησιμοποιεί την ερευνητική μεθοδολογία και την ιατρική έρευνα προκειμένου να μελετήσει ποικίλα θέματα της γονιδιωματικής επιστήμης και να επιτύχει τη μοριακή ανάλυση των γονιδιωμάτων.

Ο ιατρός κοινωνικής ιατρικής ασχολείται κυρίως με την πρωτοβάθμια φροντίδα της υγείας. Είναι αυτός που σε πρώτο επίπεδο, καλείται να αντιμετωπίσει παθήσεις που οφείλονται στη μόλυνση του περιβάλλοντος, με στόχο την πρόληψη και τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Συνεργάζεται συχνά με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων προκειμένου να προσεγγίσει σε όλες του τις διαστάσεις ένα σοβαρό πρόβλημα (επιδημία, λοίμωξη, ρύπανση κ.λπ.) και να το αντιμετωπίσει έγκαιρα και πιο αποτελεσματικά.

Αντικείμενο της ειδικότητας του ιατρού εργασίας είναι η πρόληψη και καταπολέμηση των επαγγελματικών ασθενειών, όπως επίσης και ο έλεγχος για την τήρηση των συνθηκών και όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Αν και οι ανάγκες παροχής ιατρικών υπηρεσιών από τους ιατρούς εργασίας παρουσιάζονται ολοένα και αυξανόμενες, εν τούτοις η ειδικότητα αυτή παρουσιάζει πρακτικά πολύ χαμηλή ζήτηση στην αγορά εργασίας της Ελλάδας, παρόλο που είναι από εκείνες τις ειδικότητες που με τον πλέον άμεσο τρόπο αποδεικνύουν τον κοινωνικό ρόλο της Ιατρικής.

Ο ιατρός της Γενικής Ιατρικής ασχολείται με την πρωταρχική αντιμετώπιση, διάγνωση και θεραπεία των συμπτωμάτων ασθενειών και παθήσεων που παρουσιάζει ο ασθενής, όταν όμως το πρόβλημα που διέγνωσε ξεπερνάει τις δικές του γνώσεις και δυνατότητες παραπέμπει τον ασθενή στο γιατρό της αντίστοιχης ειδικότητας. Παράλληλα δε, η παρουσία του και ο ρόλος του στον νέο θεσμό του οικογενειακού ιατρού, είναι σημαντικός.